Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

hystrĭcis PM

  • 1 aculeus

    ī m. [ acus ]
    1) жало (apis C, PM); игла ( hystrĭcis PM); остриё, кончик ( sagittae L); шпора (a. calcis, sc. gallinacei maris Col); колючка, шип ( carduorum PM)
    2) колкость, язвительность (orationis, in aliguem C)
    3) возбуждающее начало, побуждение, поощрение, стимул
    a. ad militum animos stimulandos Lсредство поднять дух бойцов
    5) тонкость, остроумие (sententiae C; judicii PJ)
    6) тревога, беспокойство ( domesticarum sollicitudinum C)
    7) жёсткость, беспощадность (severitatis C; aculeos habet severitas gravitasque, sc. judĭcum C)

    Латинско-русский словарь > aculeus

  • 2 aculeus

    aculeus, ī, m. (Demin. v. acus), der Stachel, I) eig.: a) von Metall, der Stift, tabulam aculeis configere, Col. – od. die Spitze eines Wurfgeschosses, sagittae aut glandis, Liv. – b) der Tiere, apis, Cic.: hystricis, Plin.: aculei calcis, Sporen der Hühner, Col. – c) der Pflanzen, spinarum, carduorum, Plin. – II) übtr., bes. im Plur.: 1) das Stechende, Verletzende, Herzverwundende, bes. a) von scharfem Verfahren und beißender, verletzender Rede, aculeos severitatis emittere (gleichs. herausstrecken), Cic. – aculei orationis, contumeliarum, Cic.: fuerunt nonnulli aculei in C. Caesarem, Sticheleien gegen usw., Cic. ep. – b) v. Kummer u. Sorge, sollicitudinum aculei, Cic. – 2) das Aufregende, Antreibende (wie stimulus), der Sporn, Stachel, haec ad militum animos stimulandos aliquem aculeum habent, Liv.: auditorum intentio nullis extrinsecus aut blandimentis capta aut aculeis excitata, Plin. ep. – 3) der tiefe Eindruck, den der Redner od. die Rede beim Zuhörer zurückläßt, relinquere vero aculeum in audientium animis is demum potest, qui non pungit, sed infigit, Plin. ep.: orator cum delectatione aculeos relinquit in animis eorum, a quibus est auditus, Cic.: tamen horum (philosophorum) oratio neque nervos neque aculeos oratorios aut forenses habet, Cic.

    lateinisch-deutsches > aculeus

  • 3 aculeus

    aculeus, ī, m. (Demin. v. acus), der Stachel, I) eig.: a) von Metall, der Stift, tabulam aculeis configere, Col. – od. die Spitze eines Wurfgeschosses, sagittae aut glandis, Liv. – b) der Tiere, apis, Cic.: hystricis, Plin.: aculei calcis, Sporen der Hühner, Col. – c) der Pflanzen, spinarum, carduorum, Plin. – II) übtr., bes. im Plur.: 1) das Stechende, Verletzende, Herzverwundende, bes. a) von scharfem Verfahren und beißender, verletzender Rede, aculeos severitatis emittere (gleichs. herausstrecken), Cic. – aculei orationis, contumeliarum, Cic.: fuerunt nonnulli aculei in C. Caesarem, Sticheleien gegen usw., Cic. ep. – b) v. Kummer u. Sorge, sollicitudinum aculei, Cic. – 2) das Aufregende, Antreibende (wie stimulus), der Sporn, Stachel, haec ad militum animos stimulandos aliquem aculeum habent, Liv.: auditorum intentio nullis extrinsecus aut blandimentis capta aut aculeis excitata, Plin. ep. – 3) der tiefe Eindruck, den der Redner od. die Rede beim Zuhörer zurückläßt, relinquere vero aculeum in audientium animis is demum potest, qui non pungit, sed infigit, Plin. ep.: orator cum delectatione aculeos relinquit in animis eorum, a quibus est auditus, Cic.: tamen horum (philosophorum) oratio neque nervos neque aculeos oratorios aut forenses habet, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aculeus

  • 4 seges

    sĕgĕs, ĕtis, f. [etym. dub.; perh. root sag-, to fill, feed; Gr. sattô; Lat. sagmen, q. v.], a cornfield.
    I.
    Lit. (freq. and class.):

    partem dimidiam (stercoris) in segetem, ubi pabulum seras, invehito,

    Cato, R. R. 29; cf. id. ib. 36: segetes subigere aratris, Cic. Fragm. ap. Non. 395, 15; Cato, R. R. 37; 155; 5, 4 (v. defrugo); id. Fragm. ap. Gell. 13, 17, 1; Varr. R. R. 1, 6, 5; 1, 29, 1; 1, 50, 1 sq.; 1, 69, 1; 2, 7, 11 al.; Lucil., Att., and Varr. ap. Non. 395, 24 sq.; Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 5, 13; 1, 28, 69:

    segetes secundae et uberes,

    Cic. Or. 15, 48; id. Sen. 15, 54, id. Verr. 2, 3, 8, § 20:

    cohortes frumentatum in proximas segetes misit,

    Caes. B. G. 6, 36, 2; Tib. 1, 3, 61; Verg. G. 1, 47 Heyne; 2, 267;

    4, 129: segetes occat tibi mox frumenta daturas,

    Hor. Ep. 2, 2, 161; id. C. 1, 31, 4; Col. 2, 14, 2 et saep.—

    Comically: stimulorum seges,

    a cudgelfield, Plaut. Aul. 1, 1, 6.—
    B.
    Transf., the standing corn, growing corn, crop in a field (class., but not freq. till after the Aug. per.:

    est eorum (rusticorum) gemmare vitis, laetas esse segetes, etc.,

    Cic. Or. 24, 81; id. de Or. 3, 38, 155, is cited, merely by way of example, as used by the rustici;

    syn. messis): seges grandissima atque optima,

    Varr. R. R. 1, 52, 1:

    culto stat seges alta solo,

    Ov. A. A. 3, 102:

    seges prope jam matura,

    Caes. B. C. 3, 81 fin. (cf. infra, Liv. 2, 5):

    antequam seges in articulum eat,

    Col. 2, 12, 9:

    uligo segetem enecat,

    id. 2, 9, 9:

    et segetis canae stantes percurrere aristas,

    Ov. M. 10, 655:

    producit fruges et segetem imbecillem,

    Sen. Q. N. 2, 6, 6; id. Ben. 6, 4, 4.— Plur.:

    segetes Collibus et campis habere,

    Lucr. 5, 1371:

    quid faciat laetas segetes,

    Verg. G. 1, 1:

    adultae segetes,

    Col. 2, 9, 10:

    segetes laetas excitare,

    id. 2, 15, 4:

    laetas segetes afferre,

    id. 2, 17, 3.—With gen.:

    seges farris matura messi,

    Liv. 2, 5:

    lini et avenae,

    Verg. G. 1, 77:

    leguminum,

    Col. 2, 13, 3.— Poet., of men springing up out of the ground:

    crescit seges clipeata virorum,

    Ov. M. 3, 110; 7, 30; id. H. 12, 59 al.—Of a multitude of things crowded together, a crop, etc.:

    confixum ferrea texit Telorum seges,

    Verg. A. 3, 46; cf. id. ib. 7, 526, and 12, 663; so,

    ferri,

    Claud. in Ruf. 2, 391; cf.:

    Mavortia ferri,

    id. III. Cons. Hon. 135:

    hystricis,

    Aus. Idyll. 2 (Claud. Hystr. 12):

    aëna (hydraulici organi),

    Claud. Cons. Mall. Theod. 316:

    seges osculationis,

    Cat. 48, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    (Acc. to I. A.) A field, ground, soil (rare but class.): quod beneficium haud sterili in segete, rex, te obsesse intellegis, Att. ap. Non. 395, 27:

    fert casiam non culta seges,

    Tib. 1, 3, 61:

    ubi prima paretur Arboribus seges,

    Verg. G. 2, 267:

    quid odisset Clodium Milo segetem ac materiem suae gloriae?

    Cic. Mil. 13, 35; cf.:

    videtur esse criminum seges, maledictorum materia,

    Arn. 5, 172.—
    B.
    (Acc. to I. B.) A crop, fruit, produce, result, profit ( poet. and very rare):

    fertile pectus habes, interque Helicona colentes Uberius nulli provenit ista seges,

    Ov. P. 4, 2, 12:

    quae inde seges,

    Juv. 7, 103:

    inde seges scelerum,

    Prud. Ham. 258.

    Lewis & Short latin dictionary > seges

См. также в других словарях:

  • Phyllachora graminis var. graminis — Scientific classification Kingdom: Fungi Phylum: Ascomycota Class: Sordariom …   Wikipedia

  • Pentagonaster — Pentagonaster …   Wikipédia en Français

  • Sabinares rastreros de Alustante-Tordesilos — Saltar a navegación, búsqueda Sabinares rastreros de Alustante Tordesilos Categoría IUCN V (Paisajes terrestres/marinos protegidos) Situación País …   Wikipedia Español

  • Valle del Tajuña en Torrecuadrada — Categoría UICN V (Paisajes terrestres/marinos protegidos) Hoz de Torrecuadrada Situación …   Wikipedia Español

  • Haemaphysalis — Haemaphysalis …   Wikipédia en Français

  • Hyalomma — Hyalomm …   Wikipédia en Français

  • Nephtys (genre) — Nephtys Nephtys cirrosa …   Wikipédia en Français

  • Pentagonaster — Pentagonaster …   Wikipédia en Français

  • CALLUS — item nucleus, de margaritis, apud Plin. l. 9. c. 35. Sani quidem partus multiplici constant cute, non improprie Callum ut existimuri corporis possit. Et paulo post, Multô deinde obrutas sule in vasis sictilibus, erosa carne omni, nucleos quosdam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYSTRIX — in cibis, apud Damirem c. de Reptil. laudatum Bochart. ubi supra, l. I. c. 4. De quo animali sic Plin. l. 8. c. 35. Hystrices generat India et Africa spinâ contectas, ac herinaceorum genere: sed hystrici longiores aculei, et, cum intendit cutem,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PERLA — vulgare vocabulum, Latin. Margarita, item Unio. Matth. Paris et Matth. Westmonaster. A. c. 1255. Et er at quidam lapis pretiosus, qui vulgariter dicitur Perla. Iac. de Vitriaco Histor. Orient. l. 3. In auro et argento, perlis et pomis ambrae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»